Daniel Warmuz, tłumacz języka i literatury węgierskiej, badacz literatury polskiej i węgierskiej.
Urodzony w 1987 roku w Krakowie, kilka lat mieszkał w Budapeszcie. Z wykształcenia polonista i hungarysta, studia ukończył na Uniwersytecie Jagiellońskim. Absolwent podyplomowego kursu tłumaczeń literackich w Instytucie im. Balassiego w Budapeszcie. Zajmuje się badaniem, przekładem i popularyzacją literatury węgierskiej. Autor opowiadań, artykułów naukowych, esejów i recenzji. Interesuje się współczesną literaturą, teatrem i przekładoznawstwem. W wolnych chwilach zajmuje się fotografią. W 2013 roku wystąpił w spektaklu 174/B. Az igazság szolgái (174/B. W służbie sprawiedliwości) grupy teatralnej PanoDráma.
Debiutował w 2007 roku w miesięczniku „Akant”. Przekłady opublikował po raz pierwszy w 2013 roku w „Tekstualiach”. Jego książkowy debiut tłumaczeniowy nastąpił w 2017 roku. Publikował m.in. na łamach „Akcentu”, „eleWatora”, „Dialogu”, „Fragile”, „Ha!artu”, „Herito”, „Kresów”, „Poznańskich Studiów Polonistycznych”, „Ruchu Literackiego”, „Tekstualiów” i w tomach zbiorowych. Czytania performatywne sztuk teatralnych w jego przekładzie odbywały się w Teatrze Dramatycznym w Warszawie (Csaba Székely, Bańskie kwiaty, 2013), Teatrze Nowym im. K. Dejmka w Łodzi (Csaba Székely, Czy lubicie banany, towarzysze?, 2015) i w Węgierskim Instytucie Kultury w Warszawie (Csaba Mikó, Cień ojca, 2017). Dwukrotny laureat konkursu translatorskiego (w 2013 i 2015 roku) zorganizowanego przez Muzeum Literatury im. Sándora Petőfiego w Budapeszcie (Petőfi Irodalmi Múzeum). W 2019 roku otrzymał Nagrodę im. Adama Włodka przyznawaną przez Fundację Wisławy Szymborskiej.
W przerwach od pracy spaceruje z psem Dżekim.
Profil autorski na Facebooku
Publikacje po węgiersku
Látó, 2014.
Revizor, 2017.
Litera, 2019.